Λαίδη Λάντλοου

Το μυθιστόρημα της Ε. Γκάσκελ «My Lady Ludlow», όπως είναι ο τίτλος στο πρωτότυπο, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1858. Στο έργο η αφηγήτρια Μάργκαρετ Ντάουσον διηγείται σε πρώτο πρόσωπο τα νεανικά της χρόνια στην έπαυλη του Χάνμπουρι, όπου υπήρξε μακρινή συγγενής και συνοδός της εκεί πυργοδέσποινας, χήρας Κοντέσας Λαίδης Λάντλοου. Η Λαίδη Λάντλοου αποτελεί χαρακτηριστικό εκπρόσωπο της παλιάς βρετανικής αριστοκρατίας επί Γεωργίου ΙΙΙ προσκολλημένη στα παλιά ήθη και έθιμα. Φρίττει με κάθε καινοτομία, αρνούμενη να δεχτεί τις κοινωνικές αλλαγές της βιομηχανικής επανάστασης που είναι προ των πυλών. Η Λαίδη Λάντλοου εκφράζει ιδέες κι αντιλήψεις που επικρατούσαν στην παλιά φεουδαλική αριστοκρατία της Μεγάλης Βρετανίας τον 18^ο  αιώνα. Το κυρίαρχο θέμα του μυθιστορήματος  αποτελεί η αιώνια διαμάχη των γενεών, η σύγκρουση του παλιού με το νέο.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ελίζαμπεθ Στήβενσον, μετέπειτα Γκάσκελ γεννήθηκε το 1810 στο Τσέλσι του Λονδίνου. Το 1832 παντρεύτηκε τον ιερέα Γουίλιαμ Γκάσκελ, που ως διανοούμενος την στήριξε στην επιλογή της να ασχοληθεί με την λογοτεχνία. Διατηρούσαν μάλιστα και ένα από τα πιο γνωστά φιλολογικά σαλόνια της βικτοριανής Αγγλίας. Υπήρξε προσωπική φίλη του Καρόλου Ντίκενς. Το 1848 εξέδωσε ανώνυμα το πρώτο της μυθιστόρημα με τίτλο Mary Barton. Από τα πιο γνωστά έργα της είναι το “Cranford” (1853), το “North and South” (1854) και το τελευταίο της Wives and Daughters (1865). Ήταν επίσης δημοφιλής για τις ιστορίες φαντασμάτων ή γοτθικού τρόμου όπως ήταν γνωστές, που έγραφε όταν ο φίλος της Κάρολος Ντίκενς τις δημοσίευσε στο περιοδικό του “Household Words”. Πέθανε το 1865 στο Χόλιμπουρν.

Νυχτερινός Διαβάτης

Το άλλο ρούχο του φόβου

Μια ματιά στον κόσμο της Τζέιν Όστεν

Μια ματιά στον κόσμο του Ονορέ ντε Μπαλζάκ

Μια ματιά στον κόσμο της Ελίζαμπεθ Γκάσκελ